Imodium Instant 12 tabletek

Działanie: Doustny lek przeciwbiegunkowy, działający silnie i długotrwale. Loperamid wiąże się z receptorami opioidowymi w ścianie jelita. W następstwie tego hamuje uwalnianie acetylocholiny i prostaglandyn, zmniejszając tym samym perystaltykę przewodu pokarmowego. Zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza odbytu, ułatwiając utrzymanie stolca, jednocześnie zmniejszając natychmiastową potrzebę wypróżnienia (parcie na stolec). Nie działa na o.u.n. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z jelita, jest metabolizowany w wątrobie. Wiąże się w 95% z białkami osocza, głównie z albuminami. Jest wydalany głównie z kałem, nie jest wydalany z moczem. T0,5 wynosi 9-14 h (średnio 10,8 h). Tabletki Imodium Instant są równoważne pod względem biodostępności z kapsułkami Imodium.

Wskazania: Objawowe leczenie ostrej i przewlekłej biegunki różnego pochodzenia. U pacjentów z wytworzoną przetoką jelita krętego może być stosowany w celu zmniejszenia ilości i objętości stolców zwiększenia ich konsystencji.

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu. Dzieci poniżej 6 r.ż. Wstępny okres leczenia ostrej czerwonki (obecność krwi w kale, wysoka gorączka). Ostre wrzodziejące zapalenie jelit lub rzekomobłoniaste zapalenie jelit, związane z podawaniem antybiotyków o szerokim spektrum działania. Pacjenci, u których niepożądane jest zwolnienie perystaltyki jelit (należy przerwać leczenie w przypadku wystąpienia zaparć, wzdęcia lub rozwijającej się niedrożności). Fenyloketonuria.

Środki ostrożności: Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, ze względu na możliwość wystąpienia objawów toksycznych ze strony o.u.n. (znaczący efekt pierwszego przejścia).

Ciąża i okres karmienia piersią: Nie stwierdzono działania teratogennego i embriotoksycznego po zastosowaniu loperamidu. Preparatu nie należy stosować w ciąży, zwłaszcza w I trymestrze chyba, że korzyść dla matki przewyższa potencjalne zagrożenie dla płodu. Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią (małe ilości loperamidu mogą przenikać do mleka matki).

Działanie niepożądane: Obserwowano: reakcje nadwrażliwości (wysypka skórna, pokrzywka, bardzo rzadko wstrząs anafilaktyczny i wysypka pęcherzowa włącznie z toksyczno-rozpływną martwicą naskórka), zaparcia i/lub wzdęcia, w sporadycznych przypadkach związane z niedrożnością jelit (szczególnie wówczas, gdy pacjent nie stosował się do informacji zawartych w ulotce). Rzadko obserwowano retencję moczu. Niektóre dolegliwości są trudne do odróżnienia od objawów związanych z biegunką, mianowicie: ból lub dyskomfort w jamie brzusznej, nudności i wymioty, zmęczenie, senność i zawroty głowy, suchość w jamie ustnej. Niektórzy pacjenci zgłaszali uczucie pieczenia lub drętwienia języka natychmiast po zastosowaniu preparatu Imodium Instant.

Interakcje: Nie opisywano interakcji z innymi lekami, z wyjątkiem leków o podobnych właściwościach farmakologicznych.

Dawkowanie: Doustnie. Dorośli i dzieci powyżej 6 r.ż.: ostra biegunka - początkowo 4 mg na dobę dla dorosłych i 2 mg na dobę dla dzieci, następnie 2 mg po każdym kolejnym wolnym stolcu; biegunka przewlekła - początkowo 4 mg na dobę dla dorosłych i 2 mg na dobę dla dzieci, dawkę tę należy stosować do momentu uzyskania 1-2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez utrzymanie dawki 2-12 mg na dobę. Dawka maksymalna w biegunce ostrej i przewlekłej wynosi 16 mg (8 kaps. lub tabl.) na dobę dla dorosłych; w przypadku dzieci dawka musi być dostosowana do m.c. - 6 mg (3 kaps. lub tabl.) na 20 kg m.c.
Tabletkę Imodium Instant należy położyć na języku, poczekać do jej rozpuszczenia i połknąć.

Uwagi: U pacjentów z ciężką biegunką, szczególnie

Producent: